Hulpvrager Premie werkt zich uit de schulden met haar SchuldHulpMaatje

Een zware echtscheiding, ernstige gezondheidsproblemen en oplopende schulden. Buiten haar eigen schuld om werden de geldproblemen van Premie steeds groter. Schaamte vindt ze niet nodig, ze is juist trots: met de hulp van SchuldHulpMaatje Sjanet krijgt ze stapje voor stapje weer grip op haar financiën.

Het begon allemaal vlak voor de covidpandemie. Premie, moeder van twee tienerdochters en een energieke directiesecretaresse, ging door een heftige scheiding heen én kreeg een dubbele hernia. Ondanks haar gezondheidsproblemen ging ze te toch weer aan de slag. “Ik wilde niet langdurig in de ziektewet komen.”

Terugbetalen
Ze ging bij een ander bedrijf aan het werk, maar kreeg – bovenop de dubbele hernia – vijf keer corona. “Op een ochtend kon ik niet eens uit bed komen. Zo kwam ik alsnog in de ziektewet terecht.” In diezelfde periode moest ze ook naar de rechter, omdat haar ex-partner de kinderen zonder haar toestemming op zijn adres had ingeschreven. “Dat heeft gevolgen voor toeslagen en belastingen, ineens had ik daar geen recht meer op. Tot vandaag de dag ben ik nog steeds aan het terugbetalen.”
Weer aan de slag gaan lukte niet. Als ze een dag of twee had gewerkt, moest ze een paar dagen bijkomen. “Het ging van kwaad tot erger. Op een gegeven moment moest ik helemaal stoppen met werken.”

Alles was te veel
Premie had amper energie om de boel draaiend te houden. Eten koken, schoonmaken, onderzoeken in het ziekenhuis, voor de kinderen zorgen, “ik kon het niet bijhouden. Alles was te veel, ik kreeg al hoofdpijn van mijn laptop, telefoontjes durfde ik niet op te nemen, want dan zei ik niet de juiste dingen.” Ze schaamde zich. Zij was toch directiesecretaresse, zij kreeg toch altijd alles geregeld? “Ik vond dat ik het zelf moest kunnen.”
Via de gemeente kreeg ze een coach. Die kwam wekelijks langs om te praten en adviseerde Premie om contact op te nemen met SchuldHulpMaatje. Sindsdien komt Maatje Sjanet bijna elke week langs. “Als Maatje breng je samen de situatie in kaart: wat komt er binnen, hoeveel wordt er uitgegeven? Kun je het samen oplossen of moet er een professionele instantie ingeschakeld worden? Wat kunnen we regelen zodat het iets makkelijker wordt?” legt Sjanet uit.

Post openmaken
Premie voelde meteen een klik met Sjanet. Ze leerde om haar schaamte los te laten. “Ik wist: ik kan hier niets aan doen. En ik was heel blij dat er iets gebeurde.” Ze begonnen met het openmaken en ordenen van de post. “We moesten alles op een rijtje krijgen, dus dat betekende heel veel bellen. Met de hypotheekverstrekker, met het energiebedrijf, met het ziekenhuis, met alle instanties waarvan ik rekeningen had liggen.”

Licht
In het begin zat Sjanet erbij als Premie bijvoorbeeld moest bellen. “Nu doet ze dat weer zelf. Als Maatjes ondersteunen we mensen waar mogelijk, maar de bedoeling is dat ze het zelf oppakken.”
Na elke afspraak moest Premie twee of drie dagen bijkomen, zo intensief vond ze het. Maar ze is ontzettend blij met de steun van Sjanet. “Vanaf het moment dat zij in mijn huis kwam, werd het weer licht. Ik noem haar tegenwoordig mijn engeltje. Elke keer kijken we wat de stand van zaken is en wat ik die week kan doen. En als ik tussendoor een vraag heb, kan ik haar altijd appen.”

Krap bedrag
Inmiddels is de financiële administratie van Premie redelijk op orde. Het Maatje blijft betrokken zo lang het nodig is. “Omdat het inkomen van Premie vanwege haar ziekte heel laag blijft, gaan onze wekelijkse afspraken vooralsnog door”, vertelt Sjanet. Premie doet alles om uit de schulden te komen. “Ik heb twee puberdochters, die merken natuurlijk ook dat ik niet alles zomaar kan betalen. Ik wil heel graag normale maaltijden voor hen maken, maar ik kan niet altijd vlees of verse groenten of fruit kopen. Als ik in mijn eentje ben vind ik dat niet erg, maar mijn hart breekt soms voor de kinderen.” Haar sociale kringetje is in de loop van de jaren steeds kleiner geworden. “In het begin vroegen mensen nog: kun je de boodschappen betalen? Maar als je amper meer de deur uit komt, haken veel mensen af. Ook hebben mensen allerlei ideeën en oordelen over hoe ik het zou moeten oplossen. Lief bedoeld soms, maar ik doe echt m’n best.”

Ondanks alles kijkt ze positief naar de toekomst. “Elke keer als ik een rekening kan betalen, heb ik weer een stap gezet. Daar ben ik trots op. Ik heb al veel bereikt, dus ik voel me een winnaar. Ik leef per dag en ik blijf optimistisch, zo kan ik ook positieve energie geven aan andere mensen.”